MAHALLENİN AYYAŞI...

Mahallenin ayyaşıydı
Zengin oldu bey dediler
Her türlü çiban başıydı
O neydi la ney dediler

Hiç bir doğru işi yoktu
Her türlü fitneyi soktu
Etrafta kim varsa yaktı
Bu nasıl bir huy dediler

Puştluk ta başı çekerdi
Beleşi görse çökerdi
Karıya kıza bakardı
Vay edepsiz vay dediler

Dünya malına tapardı
Doğruyu görse sapardı
Her zaman hile yapardı
Adam gibi say dediler

Ne haz kordu nede heves
Karga gibi kalın bir ses
Dürzünün tekiydi teres
Bu huyundan cay dediler

Gözü doymayan aç kedi
Koca sofra benim dedi
Dışıyla beraber yedi
Kabuğunu soy dediler

Sanki ilahi emirdi
Yedikçe daha semirdi
Adam törpüde ömürdü
Yeter artık doy dediler

Gelenleri alıştırdı
Hep beleşe çalıştırdı
Aklı sıra bölüştürdü
Bu nasıl bir pay dediler

Manavda yönün şaşırdı
Tezgahtan elma aşırdı
Cebine korken düşürdü
Al yerine koy dediler

Bizimki imana geldi
Abdestsiz camiye daldı
Farzı tek başına kıldı
Lan imama uy dediler

Kul Ümit’e hile yaptı
Bak bu sefer geri tepti
İşin aslı orda koptu
Sonunda bay bay dediler