Gönül Hikayesi

Mâh yüzünden düşüyor her yağan kar tanesi
Şimdi bir bir kaybolur zamanın himayesi
Kaybolan bir hayalin matemine düşerken
Sanki kar’a yazıldı bu gönül hikayesi

Gam hüzün perde gibi vuslatın eşiğine
Bir aşk uzanır şimdi yazgının beşiğine
Soğuk düşler serilir zemheri döşeğine
Sanki kar’a yazıldı bu gönül hikayesi

Şimdi bahara ersin gözlerinde mevsimler
Cama vursun buğusu damla damla gelsinler
Şakasından gülleri ıslatarak versinler
Sanki kar’a yazıldı bu gönül hikayesi

Nurullah Ağrı