SUSTUM

Ah be!
Ahhh....Sevgili!
Hani kanmalarım vardı sana,
Bile isteye salağa yatışlarım...
Dil dalaşlarında,
Sevada çıkmazlarında,
Rezilce; ayak altına almamak için aşkı...
Susuşlarım vardı,
Haykıra haykıra...
Anıların, acıların, yaraların herbiriyle
Tek tek dertleşip,
İçimde ki zehiri mendillere indirip,
Yutulmayacak sözlerini sindirip,
Sana susuşlarım....
İnsana en çok kıyamadığı kıyarmış ya
Bu kadar kıyamazken ben sana,
Söyle nasıl kıydın sen bana?

Ben sana sustukça;
Bedende eridim, ruhta dirildim...
Edep bahçesinden güller derdim.
Ben sana sustukça;
Nefsimi ezip, sabrımı biledim...
Edebi huy edinip,
İmanımı diledim...
Ben sana sustukça;
Öte alemler serildi önüme,
İnşirah indi gönlüme...
Anladım ki;
Susmak, tekamülün kendi imiş...
Anladım ki;
Susmak, ehli gönül işi imiş...
Ben sana, sustukça susadım,
Susadıkça yandım,
Yandıkça yol aldım...
Ben sana sustukça, Hakka vardım...
Kandım, aldandım, sandıkça kazandım...
Ah be!
Ahhh...be sevgili...
Ben seni çokça,
Bir de dostça,
Hep sustukça sevdim...
Söyle şimdi,
Söyle be! Sen beni nasıl sevdin?

Meryem AKIN