ADAM

ADAM

Hangi gerçeklerin içinden,
Sıyrıldın da çıktın kozandan. 
Kaç sancının izi asılı yüzündeki çizgilerde?
Kıvranan kaç derin suskunluk, 
Yolunu kaybetti sarı benzinde?
Kaç yara,
Çentik attı güvensiz yüreğine? 
Palas pandıras bir hayatın izleri,
Dökülmüş üzerine.
Çöken omuzlarında,
Yalnızlığın yükü var belli...
Devirdiğin yaşların altında 
Ezilmiş  bedenin...
Kadim coğrafyaların asi hali,
Öyle yer etmiş ki diline;
Döşü bağrı açık gömleğinden,
Fışkırıyor asi türkülerin kırık ezgisi.
Ahh! Adam...
Ne farkeder ismin, kimliğin.
Ne fark eder fakirliğin, zenginliğin.
Ne fark eder yaşlılığın, gençliğin.
Aynı kadim coğrafyanın;
Asi türkülerini söylüyorsunuz işte!
Kırık bir ezgiyle,
Biriniz de bir bininizde...

MERYEM AKIN