DÜNYA KIZ ÇOCUKLARI GÜNÜ VAR DA NİYE ERKEK ÇOCUKLARI GÜNÜ YOK?...

Sadece oğlu olanların kendini bir garip hissettiği kutlama yapamayacağı bir gün daha.

Öncelikle evlat candır, onlar Allah’ın bize hediyesi, mutluluk kaynağımızdır.

Ama iyi yetiştirmezsek üzüntü ve dert getirendir ayrıca.

Bize yazık değil mi? Diye de düşünebilirdim ama yapmadım. Yine yüksek sorumluluk duygum ile kız çocuk sahibi ebeveynlere faydası olacak tavsiyelerden önce ben ne yapıyorum diye aldım kalemi elime.

Nazar değmesin diye çok da övmeyeyim ama altındır benim oğlum. İleride kime damat olur bilmiyorum ama umarım oğlu yerine koyar çünkü ben kızı için elimden geleni yapıyorum. 

Oğluma, kendisi de bir anne-babanın kızı  olan annesine saygılı olmayı ve sevmenin çıkarsız olması gerektiğini öğretiyorum. 

Vicdanlı ve hakkaniyetli olmasını öğretiyorum ki iyi bir koca olsun, birinin kız çocuğunu üzmesin diye.

Yalanın, aldatmanın insanlığını yok ederken sevgi ile kurulan birliktelikleri nasıl da nefrete dönüştürebileceğini öğretiyorum.

Yapılanların mecburiyetten değil değer vermenin karşılığı olduğunu ve nezaketen teşekkür edebilmeyi ve hata yapınca da özür dilemenin insanı yücelttiğini öğretiyorum.

Sofra kurmayı, eşyalarını toplaması gerektiğini ortak yaşamın gerektirdiği sorumluluklar olduğunu öğretiyorum.

Evdeki küçük tamirlere eşlik etmesini, kuvveti yettiğince vida sıkma pratikleri, lamba nasıl değiştirilir gibi herkesin bilmesi gereken basit ev işlerini öğretiyorum.

Alışverişte fuzuli harcama yapmaması ve isteklerini bütçeye göre ayarlaması için "Hayır bunun zamanı var bir sonraki aya alırız" diyerek ayağını yorgana göre uzatmasını ve en önemlisi alışveriş poşetlerini of anne demeden mutfağa kadar taşıması gerektiğini öğretiyorum.

Terbiyeli olmayı, hakaret etmenin gönül yıkıcı olduğunu, önemli günlerde hediye almayı, kuaföre gidince, güzel giyinince iltifat beklediğimi öğretiyorum.

Ben bunları yaparken kız çocukları olanlar da üzerine düşen görevleri yerine getirsin bir zahmet. 

Kızlarınıza prensesim deyip her istediğini yerine getirerek aşırı şımartmayın. 

Hayat zordur. Güçlü kızlar yetiştirin. 

Önce kendi tepenize çıkartarak sonra oğullarımızı ezmesine sebep olmayın. 

Biz de prens muamelesi ile büyütürsek hayatta başarılı olma ve evlilik sorumluluğunu kaldıracak karaktere ulaşamazlar.

Boşanmalar, ikili ilişkiler hep ben, önce ben diyenlerin bencillikleriyle bitmiyor mu?

Sevgili, arkadaş veya eş olmanın mutlulukla sürdürülebilir olması, iki tarafın da vereceği gönüllü tavizler ile mümkün olacağını öğretin. 

Kız çocuklarınızın gününü kutlarken lütfen bu yazdıklarımı aklınızdan çıkarmayın. Beni de kötü kayınvalide yapmayın.

Vallahi dedim...