Hürriyete yürüyen milletin kalbi ve inancı ile ve önderi Mustafa Kemal Atatürk ile…
Şafak vakti yüzünü güneşe dönerek gider ATAM…
İstanbul’a kırgın, memlekete üzgün ayrılır, tam 8 yıl sonra döneceği, mavi İstanbul’a, mavi gözlü ADAM.
Ve o zaman hayalini kurduğu, bağımsız bir ülkenin Cumhurbaşkanı olarak dönecekti , mavi İstanbul’a, mavi gözlü , deli gönüllü, vatan sevdalı çılgın Türk Mustafa Kemal Paşam.
Giderken alaca karanlıkta, düşman zırhlıları arasından geçerken, güvertede arkadaşlarına: ‘’ Bunlar işte böyle demire, çeliğe, silah kuvvetine dayanırlar. Bildikleri şey yalnız madde!
Bunlar hürriyet uğruna ölmeye karar verenlerin kuvvetini anlayamazlar. Biz Anadolu’ya ne silah, ne cephane götürüyoruz; biz ideali ve imanı götürüyoruz.’’ der, Gazi Paşam.
Çaresizliğe çare, umutsuzluğa umut olmaya, lakin meçhule doğru gider, inancını asla yitirmeden hürriyete.
Hürriyete yolculuğun başlangıcıdır Bandırma Vapuru.
Ve hürriyet uğruna can vereceklerin, can verenlerin, ne sabahları sabah, ne akşamları akşamdır gelene dek hürriyet…
Gecenin karanlığında üzerlerine yağan bombaların alevleri, onların hürriyet ışıklarıdır. Atam bilir ki gençliğin ateşidir hürriyete kavuşmanın yegane temeli, memleket kokulu çocuklarımız.
Anadolu yollarındane sıkıntılar bekler Gazi Paşamı, kimi zaman derme çatma, arada bozulan arabası ile, kimi zaman yürüyerek, ve bir gün yürümek zorunda kalırlar o yollarda ve bir marş mırıldanır Gazi Paşam ‘’ Dağ başını duman almış, gümüş dere durmaz akar’’ arkadaşları ile söyleyerek yürüdükleri bu marş devrimin marşı olur…
İstanbul işgalcisi İngilizler, Samsun’da kargaşa olduğunu, o kargaşanın başında Mustafa Kemal’in olduğunu konuşurlar. İşte o korkakların, korkulu rüyalarını gerçekleştirecek, kargaşanın başı bağımsız bir ülke için canını, kanını feda eden büyük komutan, hürriyetin savunucusu dünyaya baş kaldıran, Samsun’dan yola çıkan bir TÜRK liderdir.
İdamı dahi göze alarak, askerlik görevinden hürriyet uğruna istifa eden bu koca yürekli dev ADAM milletin gönlünü fethetmiş, ve artık dönüş yoktur; Ya İstiklal, Ya ölüm vardır. Sağ elinde tabancası, sol elinde darağacı…
Atam bilirdi tek sadık yar kara topraktı. İşte o toprakları vatan eden o yolculuk ve o Bandırma Vapuru…
Sandıktan kürsülerde, tahta masalarda, bir tas çorba ile, her daim bozulan yürümek zorunda bırakan arabası ile, vurulsa da göğsünden, hasta olsa da en kötüsünden, yatsa da zindanlarda en hainin sözünden, hasret ile ebediyete gönderse de sevgili annesini, görmese de yuva sıcaklığını askerlik görevinden, tek sevdası vatan, tek silahı umut olan Atam…
Efeler gibi dimdik…
Emperyalizme karşı…
İleride Başkent yapacağı yerin ziraat okulunda kurdu karargahını, savaşı, barışı ve kuracağı bağımsız bir ülkenin ilk karargahı. Ne silahı, ne düzenli ordusu, ne parası vardı! Sadece inançlı yüreği , vatan sevdası ve karanlıkta çökük bir toprakta birikmiş suya düşen hilalin gölgesi gibi hayalleri.
Ve o hayallerinin başlangıcı Bandırma Vapuru…
Yüreklerini o vapur ile tüm Anadolu’ya taşıyan Gazi Paşama Ona inanan yüreğini, bileğini, vatan sevdalarını harmanlayıp koca bir alev olup işgalden kurtaran tüm yiğit kadınlarımıza, erkeklerimize ve dünyanın en fedakar, en yürekli şehit çocuklarımıza minnet ile…
Unutmayın çocuklar bu topraklar sizin, unutmayın gençler bu bağımsızlık sizin, işte bu yüzdendir, bu bayram sizin…
"Şiddetle gelmişti, dört yandan vurgun,
Hem bıkkındı millet, hem de çok yorgun.
Kimi gafletteydi, kimisi dargın,
Bir sen uyanıktın, bir sen Atatürk.
Hüseyin Celep"
Bıkkın olmayın, yorgun olmayın, gaflette olmayın, dargın olmayın…
Bu vatan bizim.
19 Mayıs ATATÜRK’ü anma , Gençlik ve Spor Bayramımızın yüzüncü yılı kutlu olsun…
Ve nice yüz yıllar…
And olsun, andımız olsun,
Ne mutlu Türküm diyene.
Bandırma Vapuru (medyasiyaset.com) dan alıntıdır.
YORUMLAR