HAYAT ÇOK KISA
Hayat o kadar kısa ki… Bir şeylere takılıp kalmak, üzülmek, ertelemek ve her sabah endişe içinde uyanmak için gerçekten çok ama çok kısa.
100 yıl önce yaşayan insanların resimlerine bir bakın, hangisi hâlâ hayatta? Halbuki onların da kafalarına taktıkları birtakım dertleri olmuştur. Ama bir insan, bir gün öleceğinin bilincinde olsa, sizce üzüntüyle veya stresle geçen zamanlarını anımsayıp pişman olmaz mıydı?
Dünya fani, insanlar da fani… Her şeyin bir başlangıcı ve bir sonu vardır. Ancak başlangıcı ve sonu olmayan tek varlık Allah’tır; çünkü O fani değildir, yaratılmamıştır, ezelî ve ebedîdir.
Oysa biz insanlar birer beşeriz. Hatta “Beşer, şaşar.” derler ya… Yani hayat hatalarla doludur. Her hata insanı şaşırtır ama bir o kadar da insana ders verir. Peki, hatalarımızdan ders alıp olgunlaşmak varken neden kendimizi yer bitiririz? Yazık değil mi zamanımıza, düşüncemize? Kendimizi neden böyle şeylerle yorup zihnimizi meşgul edelim ki?
Hayatın kısa olduğu aklımıza nereden gelsin ki…
Ah dünya! Sen mi dönüyorsun, yoksa insanlar mı dönüyor? Yalanlar, zulümler almış başını gidiyor. Merhametin eksildiği her yerde kötülük kulaç atıyor. Diller susmuyor, eller durmuyor. Halbuki kıyamet günü uzuvlarımız dile gelip de aleyhimize veya lehimize şahitlik yapmayacak mı?
Allah korkusunun olduğu hiçbir yerde kötülük olmaz. Hayat, aslında intikam peşinde koşmakla da geçmez. Varsın kötülük yapanlar, yaptıklarıyla kalsınlar. Onlar yaptıklarıyla kalırlar ama yaptıkları onlara kâr kalmaz elbet.
Her iyiliğin bir bedeli olduğu gibi, her kötülüğün de bir bedeli vardır. Siz unutsanız bile Allah unutmaz!
Özlem Gürbüz
